top of page

Dikkedame's healthy lifestyle

Wat is nu eigenlijk gezond zijn? Wanneer ben je nu gezond? Waar begin je mee en met wat?

Het zijn vele vragen die bij mij opkwamen bij het horen van het begrip healthy lifestyle. Ieder had er zo zijn of haar mening over. De een vond zichzelf een gezonden levensstijl hebben met een KHA, een koolhydraatarm dieet. De ander sprak over intensief sporten en noemde dat een healthy lifestyle. Ik zag zoveel interpretaties voorbijkomen over dit begrip dat ik er een beetje duizelig van werd. Ik besloot om op onderzoek te gaan. Ik moest mijn lichaam en geest beter leren begrijpen en kwam er al snel achter dat we vele leugens voorgeschoteld krijgen om ons maar aan een commercieel product of voedsel te krijgen. Lang leve het gezonde verstand en de online beschikbare onderzoeken naar de werking van het menselijk lichaam, want hoe meer ik las over het biologische proces van mijn lichaam, hoe simpel en helder alles voor mij werd.

Na meer dan 30 jaar als Dikkertje Dap door het leven te hebben gerold en alle bedenkbare diëten te hebben gevolgd, benoemde ik mezelf tot dikzakdeskundige en deel ik met liefde mijn bevindingen. Neem niet zomaar alles aan van healthy goeroes, wees kritisch en ga zelf ook uit op onderzoek! Zo ben ik erachter gekomen dat met bijvoorbeeld een KHA-dieet je een aanslag pleegt op je aderen. Dit werd echter nergens benoemd. Men noemt dit een lifestyle en velen zweren bij dit dieet, als zijnde hun redding van hun overtollige kilo's. Ook ik trapte erin, want ik was wanhopig op zoek naar wonderpillen en middelen om zo snel mogelijk en zo makkelijk mogelijk te kunnen afvallen. Ik raakte zo enthousiast en kon niet geloven dat ik een lepel mayonaise per dag mocht eten en daarbij toch kon afvallen. En in plaats van kritisch te zijn, volgde ik als een brainloos schaap de menigte. En screende ik duizenden recepten, zocht uit welke waardes ik aan eiwitten, vetten en maximale koolhydraten mocht opeten en ging trouw en vol moed aan de slag. Al snel vlogen de kilo’s eraf, maar mijn huid was er niet zo blij mee. Mijn huid was vaak vettig en ik had vaak last van puisten, maar dit kon me niet schelen, want de weegschaal gaf aan dat ik kilo's aan het verliezen was en ik propte me elke dag vol met al dat lekkers, want ik moest mijn energie halen uit vet. Niet wetende wat mijn lichaam ermee deed en waarom ik veel afviel met deze methode, ging ik gewetenloos verder.

Nog geen jaar later zat ik bijna op mijn streefgewicht. En ik hoefde er niet eens voor te zweten in de sportschool. Ik voelde me on top of the world. Wat een succes had ik geboekt! Toch zat ik niet lekker in mijn vel, werd vaak ziek en snakte zo nu en dan gewoon naar brood of rijst, maar dat was uit den boze bij een KHA-levensstijl! Eenmaal op streefgewicht ging ik toen van 130 kg naar 85kg en besloot ik om weer normaal en gezond te gaan eten. Mijn lichaam had echter andere plannen met die omschakeling. En binnen no time werd ik weer steeds zwaarder en zwaarder. Hoe kon dit? Door de gewichtstoename raakte ik in een diepe put. Na al dat harde werken – nou, niet echt hard werken, maar meer opletten op mijn vet- en eiwitinname, want meer deed ik er echt niet voor - sloeg ik weer om naar mijn vreetmodus en vrat ik weer zoals gewoonlijk al mijn emoties weg. En voor ik het wist woog ik geen 130 kilo meer, maar ging ik over mijn record heen en zat ik in 2017 maar liefst op 152kg. 20 kg meer dan voorheen en nog een poging met een KHA-dieet durfde ik niet meer.

Ik ging op onderzoek uit, want hoe was het mogelijk dat ik, ondanks mijn normale vreetmodus, toch weer aankwam? Ik vond al gauw het antwoord. Een KHA-dieet en alle andere onzindiëten zijn gewoon niet natuurlijk! Ons lichaam heeft gewoon koolhydraten nodig! Ik leerde dat ons lichaam door de beperkte inname aan koolhydraten uit paniek op zoek ging naar een andere energiebron, namelijk de overtollige vetten. Wat ik toen niet wist en nu wel, is dat vetten niet door ons lichaam verbrand worden door middel van zweet, maar door onze bloedbaan worden afgebroken. Wat op de lange termijn kan leiden tot verstopte aderen, wat de kans op hartfalen verhoogt! Ik wilde mezelf niet op de lange termijn nog ongezonder maken. Ik wilde juist mijn gezondheid verbeteren. Het maakte mij ook boos dat wij hiervoor niet worden gewaarschuwd. Onze schildklier draait namelijk onnodige overuren door deze eetgewoonte, omdat ons lichaam hier niet voor gemaakt is. Denk maar eens na over wat voor een biljardenindustrie dit soort onzindiëten oplevert, en dat ten koste van onze eigen gezondheid, terwijl wij die juist willen verbeteren. Dit geldt ook voor al die onzinshakes waarvan wordt beweerd alle voedingsstoffen te bevatten die je lichaam nodig heeft, en pillen die wonderen kunnen verrichten en zogenaamd jouw buikvet als sneeuw voor de zon doen laten smelten. Onzin met een hoofdletter O. Zonde van je geld en ontzettend schadelijk voor je lichaam.

Zo belandde ik met een Cambridge-dieet voor 2 weken in het ziekenhuis en stond ik op het punt om aan mijn darmen te worden geopereerd, omdat die chemische troep zorgde voor een ontstopping. Zodanig dat mijn eigen lichaam afvalstoffen ging lozen in mijn bloed. Ik had dood kunnen zijn als ik niet tijdig naar de huisarts was geweest. De artsen in het ziekenhuis legden me uit dat ik niet moest geloven in die troep. Het zit boordevol verdikkingsmiddelen die uitzetten in je maag, om op die manier jou een vol gevoel te geven. Daarnaast legden zij mij ook uit dat het een grote commerciële onzin is. Je voedingsstoffen dien je uit je voedsel te halen. En daar leerden ze mij het begrip balans. Ik herinner me nog goed dat de arts tegen me zei: “Alles wat je té veel neemt is niet goed voor je.” Dit bleef mij bij. Eenmaal thuis raakte ik weer gedemotiveerd. Weer een mislukte poging.

Balans was de ‘key to succes’. Het ging niet om wat je at, maar om de hoeveelheid ervan. Het duurde echter weer een periode voor ik hier verder over na ging denken, want in de tussentijd had ik het te druk met eten en mezelf volproppen met duizenden calorieën per dag om mijn emoties maar te doen verzachten. Ik at wanneer ik gelukkig was. Ik at wanneer ik niet gelukkig was. Ik was helemaal de weg kwijt. Vele stressfactoren zorgden voor slapeloze nachten, maar ik liet niks aan de buitenwereld zien. Totdat ik op 30 mei 2017 werd wakker geschud. De dood van mijn vader deed mijn ogen openen. Mede omdat hij me graag gezond zag en me altijd aanmoedigde wat aan mijn overgewicht te doen. Helaas heeft hij niet mogen meemaken dat ik op een verantwoorde wijze aan mezelf begon te werken, maar ik voel zijn aanwezigheid om mij heen. Na deze periode leerde ik dat afvallen niet alleen maar een kwestie is van wat je eet of hoeveel je beweegt, maar ook stilstaan bij de reden waarom je in eerste instantie zoveel bent aangekomen. Door eerlijk te zijn naar mezelf begon ik de strijd met mijn overtollige kilo's. Ik moest opnieuw gaan leren eten. Mijn ziel open en bloot gaan gooien. Oude wonden gaan openkrabben om ze weer te laten helen. Mijn lichaam was een wrak. Bewegen was voor mij als extreme obese een helse ervaring, wat gepaard ging met veel pijn en blessures. Echter, de gedachten van een healthy lifestyle lieten mij niet met rust. Ik zou mezelf bewijzen dat er ook een gezonde manier was van afvallen en ging op zoek naar de balans in mijn leven. Gesprekken met diëtisten, psychologen en het volgen van behandelingstrajecten maakten me soms bozer dan dat ik al was, maar door mijn leergierige instelling en kritische houding ging ik mezelf als levend testkonijn opstellen. En zo kwam ik erachter wat een healthy lifestyle eigenlijk betekende.

Healthy lifestyle is houden van jezelf. Jezelf op nummer 1 zetten en je zelf het beste van het beste gunnen wat betreft voeding, gezondheid, verzorging, liefde en innerlijke rust. Balans was de key. In plaats van mezelf uit te hongeren gun ik mezelf om de 10 dagen iets lekkers. En geloof het of niet, na 1,5 jaar val ik nog steeds af. Ik ben er ook achter gekomen dat haastige spoed letterlijk zelden goed is. Zo ook voor je lichaam. Ik moest leren geduld te hebben met mezelf en niet in recordtijd te willen afvallen, want de kans was dan vele malen groter dat de verloren kilo’s weer terugkwamen. Langzamerhand begon ik weer brood te eten, wat ik eerst had uitgeschakeld, en leerde ik calorieën tellen. Ik rekende voor mezelf uit, afhankelijk van mijn leeftijd, gewicht, lengte en dagelijkse bewegingsactiviteit, wat mijn dagelijkse energiebehoefte en waardes aan macros zijn. Macros is een fancy woordje voor eiwitten, vetten en koolhydraten. Voor mij was dat rond de 2000 calorieën. Dit aantal had ik nodig aan calorieën om te kunnen functioneren. Het was eigenlijk zo simpel. At ik meer dan 2000 calorieën, dan zou ik aankomen. At ik minder en verbrandde ik meer, dan zou ik afvallen. Eet je voldoende, dan blijf je op gewicht! Simpeler kan ik het niet uitleggen. Ik ben niet in goed rekenen, maar met behulp van de ‘myfitnissapp’ leerde ik de waarde kennen en calorieën kennen. En voor ik het wist ging ik met voldoende beweging, aandacht voor mezelf en de kennis uit de wetenschap aan de slag om mezelf te verbeteren. Tot mijn verbazing begon ik af te vallen en dat deed mij goed. At ik een dagje wat meer, dan compenseerde ik het de volgende dag. Ik leerde mezelf vergeven als het even fout ging, want net als een verslaafde junkie moest ik afkicken van die overtollige suikers in mijn lichaam. Ik begon letterlijk met baby steps. Geen prik of kant-en-klare sapjes, enkel thee of water. En zo breidde ik mijn omschakeling naar een gezonde lifestyle steeds verder uit. Van een half uurtje wandelen tot een uurtje, totdat ik in de sportschool belandde.

Door mijn jarenlange vreetfestijnen begon ik me wel ergens zorgen te maken om de eventuele interne schade, want ik at namelijk nooit groenten of fruit. Ik ging op zoek naar een manier om mijn lichaam als het ware te reinigen. Een vriendin van mij raadde mij de documentaire Fat, sick and nearly dead aan waarin tekst en uitleg werd gegeven over het detoxen met groenten en fruit. Ik raakte hier zo van overtuigd, want wat voor schade kon groeten en fruit nou toebrengen? Voor ik het wist was ik aan het detoxen geslagen, met de achterliggende gedachte mezelf te reinigen en soort van te resetten. De eerste dagen waren flink afzien. Ik werd ontzettend ziek en wilde al snel opgeven. Echter, ik zag in de documentaire en las ook dat het hoort bij de detoxfase. Ik bleef doorgaan met het maken van mijn eigen powersapjes, want ik was echt overtuigd van de kracht en geneeslijke kracht van wat Moeder Natuur beschikbaar had gesteld. Pas na week 2 begon ik me beter te voelen en in week 3 voelde ik me vol energie, en de weegschaal liet mij ook nog eens zien dat ik aan het afvallen was. Ik vond het heerlijk, mijn smaakpapillen veranderden en voor ik het wist werd mijn hongergevoel steeds minder en snakte ik niet zo vaak meer naar chocolade of lekkers boordevol suikers.

De uitslag op mijn huid was verdwenen. En mijn bloeduitslagen logen er niet om. Ik had me namelijk laten testen voor ik ging detoxen en erna. Ik had geen tekort meer aan ijzer, mijn cholesterol was aanzienlijk verlaagd en ik was van mijn vermoeidheid af. Echter, detoxen was geen way of life. Ik wilde immers niet dezelfde fout maken als met al die andere diëten. Dat wanneer ik zou stoppen met detoxen ik weer flink zou aankomen. Mijn eerste 25 kilo heb ik te danken aan 3 maanden fulltime detoxen. En na drie maanden maakte ik een switch naar vast voedsel. Het drinken van powersapjes is nu een onderdeel geworden van mijn vaste voedingspatroon. Ik drink dagelijks een sapje van groenten en fruit in combinatie met een verantwoord voedingspatroon. Zelfs mijn huisarts was onder de indruk, en een van mijn toenmalige diëtisten ging het ook uitproberen, en met succes. Nu detox ik om de periode voor een aantal weken, gewoon omdat ik het heerlijk vind en mezelf daarbij goed voel.

Detoxen met groenten en fruit is nu een onderdeel geworden van mijn healthy lifestyle. Door dagelijks te bewegen, of het nu in de sportschool is of thuis voor de spiegel dansen. Dit is mijn nieuwe way of life geworden. Ik heb nog een lange weg te gaan, maar één ding weet ik zeker. Als ik eenmaal op mijn streefgewicht zit van 85 kg, zal er voor mij niet veel veranderen, enkel het feit dat ik meer mag gaan eten. Ik zal dan weer op de 2000 calorieën gaan zitten per dag, in plaats van 1400 à 1500 calorieën, om zo op gewicht te blijven, maar verder zal alles hetzelfde blijven. En daar ben ik blij om, want dit is mijn healthy lifestyle. Lekker genieten van eten met mate, zonder mezelf slecht te voelen. En door mezelf op nummer 1 te zetten en te praten met de juiste mensen en een positieve instelling ga ik steeds beter om met mijn emoties. Ik krijg hierdoor steeds meer controle over mijn leven en dat voelt erg fijn. En natuurlijk heb ik ook mijn ups en downs. Echter, opgeven is gewoon geen optie! Ik merk bij elke terugval of bij elk dipje dat ik er weer sterker uitkom dan ooit tevoren. Door mezelf continu eraan te blijven herinneren waarom ik dit doe, namelijk voor mezelf en voor niemand anders, ben ik ervan overtuigd dat ik mijn einddoel zal behalen en dat mijn vader trots op mij zal zijn. En dat ik de resultaten ook zal behouden, want dat is waar een healthy lifestyle voor mij nu om draait. Balans in het leven en balans in alles wat je doet!

Love yourself!

Dikke knuffel Lem.

bottom of page